mei

In een goede opvoeding leer je dat je je rommel moet opruimen. Doe je dat niet dan komt je moeder langs, en ben je nog lang niet jarig. Volwassenen moeten meer betalen als ze meer rommel maken. Niet leuk maar iedereen begrijpt het. Maar waarom dan niet in de (service) supply chain?! 

De voorraadbeheerder is vaak ”het haasje”
Voorraadvorming vindt plaats op basis van voorraadparameters zoals bestelniveau en veiligheidsvoorraad. Op hun beurt worden deze parameters bepaald aan de hand van een aantal inputparameters zoals vraagvoorspelling, levertijd, minimale bestelhoeveelheden, etc. Als er “vervuiling” optreedt in één van deze inputdata kun je begrijpen wat de gevolgen zijn voor de hoogte van de voorraden. Maar wie wordt hier voor verantwoordelijk gesteld?! Vaak de laatste schakel in de keten: “de voorraadbeheerder”, maar is dit terecht?

Datavervuiling vindt in de gehele service supply chain plaats
Laten we eens een kijkje nemen in de keuken van een onderhoudslogistieke organisatie.

Onderhoudsplanners plannen het preventieve of correctieve onderhoud of grote modificatieprojecten in de onderhoudsorganisaties. Deze planningen zijn bepalend voor een goede vraagvoorspelling. Echter onderhoudsplanners passen de planning niet aan bij vertraging in het onderhoud, of geven niet door dat modifcatieprojecten niet doorgaan. M.a.w. de vraagvoorspelling is slecht. Gevolg: magazijnen stampvol met onnodige voorraden.

Levertijden en MOQ’s zijn typische inputparameters die gemanaged worden door inkoop. Welke issues omtrent datavervuiling treden hier op? Inkopers voeren prijslijstcorrecties niet door waardoor zaken als prijzen, levertijden en MOQ’s niet kloppen. Of erger, de inkoopdata is helemaal niet compleet. Het berekenen van de voorraadparameters – veiligheidsvoorraad en bestelniveau – is dan net als raden bij Lingo. In het ergste geval is bestellen helemaal niet mogelijk of – iets minder erg – moet een langdurig offertetraject worden opgestart, met alle beschikbaarheidsissues van dien.

Zeker zo belangrijk voor voorraadvorming is de grootte van het assortiment dat gevoerd wordt. Engineering is vaak een bepalende factor hierin en daarmee een potentiële datavervuiler. Engineers mogen zelf artikelen opvoeren in het kader van de broodnodige autonomie. Het is namelijk wel zo prettig om verschillende kleuren schroevendraaiers te hebben. Het werk moet immers wel leuk blijven. Gevolg is een compleet uitgedijd en niet gestandaardiseerd assortiment.

Natuurlijk wordt er wel veel geklaagd over de voorraadbeheerders. De beschikbaarheid is lousy en de laatste stellingen in het magazijn zijn gevuld, terwijl ze notabene een fancy tool hebben gekregen om de voorraad goed te managen. Maar ze zijn wel de laatste schakel in de keten als het op voorraadvorming aankomt en veel “vervuiling” heeft al plaatsgevonden.

Herkenbaar? 

Datavervuiling reductie = Gerichte targets = Werkkapitaal reductie
Veel organisaties weten het lek niet te dichten. In eerste instantie is dat wel begrijpelijk. Een onderhoudsplanner wordt niet afgerekend op hoeveel voorraad er op de plank ligt, maar wel op een tijdige realisatie van het onderhoudsproject. Voor inkopers en engineers kan je een vergelijkbare redenering optuigen.

Is het collegiaal? Bepaald niet. Echter organisaties staan onder druk. En als die druk maar hoog genoeg wordt, dan krijgen mensen steeds minder oog voor hun omgeving.

De oplossing ligt voor de hand: als puntje bij paaltje komt, is “geld” voor mensen een belangrijke drijfveer. Als werkkapitaal belangrijk is, dan moet iedereen in de onderhoudslogistieke keten een gerelateerde target krijgen. Voor een inkoper kan dat bv. inkoopdata accuratesse en actualiteit zijn. Goede inkoopdata accuratesse en actualiteit zal leiden tot accuratere bepaling van de veiligheidsvoorraad en bestelniveau met als ultiem resultaat lager werkkapitaal. Voor de andere spelers in de keten kan je iets vergelijkbaars verzinnen.

Prima om dat niet te doen, maar stop dan de hypocrisie en doe niet zo moeilijk over het thema werkkapitaalreductie. Het heeft immers alleen kans van slagen als niet één speler, maar de gehele keten verantwoordelijkheid neemt.

Wanneer staat data-vervuiling bij u op de agenda?