jun

Nederland heeft de komende decennia een cruciale rol in de logistiek van spare parts voor de Europese F-35 straaljagers. Het Amerikaanse ministerie van Defensie koos Nederland uit voor het opslaan, verzenden en beheren van spare parts voor ruim 500 F-35’s. Gordian werkt mee aan dit Nederlandse bedrijf onder de naam OneLogistics. Eind 2019 werden de eerste F-35’s gestationeerd op diverse Europese vliegbases. Een snelle opbouw van de logistieke ondersteuning voor Europa is van belang voor diverse luchtmachten in de regio.

Op het Logistiek Centrum Woensdrecht (LCW) wordt een centraal magazijn ingericht. In dit geautomatiseerde magazijn worden alle spare parts voor de F-35’s, alsmede de F135 motor, opgeslagen en vervolgens verzonden naar de Europese vliegbases wanneer zij spare parts nodig hebben. Tevens vindt op het LCW het onderhoud van de F-35 motoren plaats. OneLogistics heeft de ambitie als een regionale control tower te fungeren, die de samenwerking tussen dienstverleners faciliteert door stromen van goederen en informatie te verbinden. De service logistiek kan geïnnoveerd en verbeterd worden door gebruik te maken van prognostiek over het falen van componenten.

Het Koninklijk Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum (NLR) gaat deze prognostiek leveren. Het doel is dat prognostiek de logistieke planning verrijkt met vlucht- en onderhoudsdata om zo de logistieke kosten te verlagen en de logistieke voetafdruk te verkleinen. Hoe dit precies werkt wordt hieronder toegelicht.

Het NLR maakt gebruik van vlucht- en onderhoudsdata van F-16’s om een betrouwbare voorspelling te maken van de faalmodus, het faalmoment en het betrouwbaarheidsinterval van een aantal geselecteerde componenten die cruciaal zijn voor het functioneren van de straaljager. F-16 data wordt gebruikt omdat F-35 data nog niet beschikbaar is en omdat de geselecteerde onderdelen van de F-16 redelijk overeenkomen met die van de F-35. De voorspelling van falen zal worden uitgedrukt in een waarschuwingstijd. Hierdoor krijgt de planner straks een aantal dagen van tevoren een melding welk onderdeel waar gaat falen. Met andere woorden, de planner weet straks enkele dagen van tevoren welke onderdelen op welke locaties nodig zijn. Op basis hiervan wordt de beslissing genomen om een onderdeel vanuit het LCW te verzenden.

Zonder gebruik te maken van prognostiek heeft de bevoorradingsketen soms een relatief korte planningshorizon en worden er extra spare parts in magazijnen op strategische locaties gelegd om in de behoefte van klanten te kunnen voorzien. Echter, deze aanpak resulteert in extra logistieke kosten en een grotere logistieke voetafdruk. Omdat niet bekend is waar en wanneer welke onderdelen nodig zijn, wordt er op elk vliegveld minimaal één onderdeel op voorraad gelegd om de beschikbaarheid te halen. Dit resulteert in hoge lokale voorraden en dus een hoge netwerk voorraad.

Door gebruik te maken van prognostiek is er een paar dagen eerder bekend welke onderdelen waar nodig zijn, die vervolgens eerder kunnen worden verzonden. Dit leidt tot het centraliseren van de voorraad op LCW, lagere lokale voorraden en een hogere beschikbaarheid (door minder wachttijd op een component). Wanneer de waarschuwingstijd groter is dan de levertijd, is er zelfs geen lokale voorraad nodig. Zo wordt er een lagere netwerk voorraad gerealiseerd. Verder heeft prognostiek ook effect op de reparatie doorlooptijd. De repairshop kan eerder onderdelen bestellen doordat bekend is welke onderdelen binnenkort nodig zijn. Hierdoor wordt de reparatietijd verkort. Een kortere reparatietijd zorgt voor een kortere levertijd en daardoor voor een lagere netwerk voorraad.

Om dit te kunnen realiseren worden er multi-echelon- en simulatiemodellen gemaakt die bovengenoemde effecten demonstreren en bevestigen. De modellen stellen vast op welke locatie, welke onderdelen en in welke aantallen moeten worden opgeslagen om de beschikbaarheid te halen en tegelijkertijd minimale kosten te realiseren.